حضرت زینب

یا اخا درد هم آغوش من است

پرچم عشق تو بر دوش من است

شکوه ای نیست در این ابرازم

به حدیث غم تو می نازم

نه غم و رنج کنون می کشدم

شوق دیدار رخت می کشدم

مرغ بشکسته پر و بال

 من راوی مقتل گودالم من

زائر تشنه لب علقمه ام

 سند مستند فاطمه ام

آنکه با خصم تو جنگیده منم

 بانی عشق پسندیده منم

صاحب نافلهء زندانم

 شاهد قافلهء طفلانم

ناظر چشم گهربار منم

روح آرامش بیمار منم

بر حرم حملهء مردم دیدم

 خیمه ها را به تلاطم دیدم

دیده ام سیلی نامردان را

طفل گم گشته و سرگردان را

پیش مجنون گل لیلی چیدند

راس معشوق مرا ببریدند

ماجرایی که ز محمل دارم

 خاطراتی است که در دل دارم

چون که انگشت نما شد سر تو

باز شد تازه لب خواهر تو

دامنم خیس شد از چشم ترم

چوبه محملم از خون سرم

آن زمان ناطقم از حیدر بود

اثر خطبه ام از کوثر بود

کاخ ها را همه ویران کردم

ز غم آزاد اسیران کردم

لیک از شام شده خم کمرم